شخصیت شناسی براساس نوع کفشی که می پسندید! 

تست شخصیت شناسی - تا به حال شنیده اید که بتوان از روی کفش شخصیت یک نفر را روانشناسی کرد؟ شاید کمی عجیب به نظر برسد یا حتی بعضی ها بگویند که این موضوع مثل طالع بینی چندان قابل اطمینان نیست اما باور کنید تحقیقات علمی نشان داده اند که می توان از روی کفش افراد را روانشناسی کرد.

کریستین کراندال، استاد روانشناسی اجتماعی در دانشگاه کانزاس، می گوید: آ«هیچ کسی شک ندارد که حالت چهره، سر و مدل موها می تواند خیلی چیزها درباره شخصیت فرد بگوید ولی درباره بعضی از انواع پوشاک مثل کفش ها نیز می توان چنین چیزی گفت.آ» او می گوید، تحقیقات نشان می دهد کفش های شما هر طور که باشند، می توان با نگاه کردن به آنها راجع به شخصیت تان تا حدی قضاوت کرد. روانشناسان دانشگاه کانزاس میگویند که مدل، قیمت، رنگ و شکل ظاهری کفش ها می تواند ویژگی های احساسی و شخصیتی افراد را نشان بدهد، پس همین الان به کفش های خود نگاه کنید. چه کفشی به پا دارید؟ کفش های تمیز واکس خورده؟ کفش های پاشنه بلند؟ کفش های قشنگ ولی کمی فرسوده؟

کفش شما نشان دهنده روحیه شماست

در جریان تحقیقات در کانزاس، ۶۳ دانشجو به ۲۰۸ جفت کفش نگاه کردند و خصوصیات صاحب آنها را حدس زدند. این افراد که کفش ها را مشاهده می کردند حدود ۹۰درصد خصوصیات شخصی صاحبان کفش ها را به درستی حدس زدند. صاحبان کفش ها که به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده بودند، قبلا پرسشنامه تست شخصیت را پر کرده و از آنها خواسته شده بود کفش هایی را که بیشتر مورد استفاده قرار می دهند به محققان تحویل بدهند.

از شرکت کنندگان خواسته شد به کفش ها نگاه کنند و جنسیت، سن و موقعیت اجتماعی صاحب آنها را حدس بزنند. خصوصیات شخصیتی موردنظر عبارت بود از برون گرایی یا درون گرایی، محافظه کاری یا آزادی خواهی، ثبات احساسی، سازگاری و وجدان.از آنجایی که کفش ها مدل ها، برندها، ظاهر و کاربرد های متفاوتی دارند، می توانند حامل اطلاعاتی راجع به تفاوت های شخصی باشند. بعضی از این تفاوت ها بارز و مشخص هستند.

کراندال، استاد روانشناسی اجتماعی در دانشگاه کانزاس، می گوید اینکه فردی کفش فانتزی بپوشد یا راحتی یا رسمی همه می توانند وجهی از شخصیت او را نشان دهند، او در تحقیقات خود گروهی را مامور کرد که با آزمون های شخصیت شناسی بررسی کنند هر مدل کفش چه ویژگی های شخصیتیای را نشان می دهد و بعد یافته ها را مورد آزمایش قرار داد، بعضی از آنها کاملا دقیق بودند و بعضی چندان دقیق نبودند.

کفش ساقدار

آنهایی که سرد و بی احساس هستند

افرادی که علاقه زیادی به پوشیدن کفش ساقدار دارند معمولا روحیه سردی دارند و بیشتر درون گرا هستند و تمایل دارند از جامعه کناره گیری کنند و بیشتر منزوی باشند و حتی هیچ تلاشی نمی کنند که مورد قبول دیگران باشند یا حتی روحیه وظیفه شناسی از خود بروز دهند. ثبات عاطفی آنها کمتر است و روحیه ای تهاجمی دارند. دکتر کراندال می گوید: اگر فردی چنین کفشی بپوشد، یعنی دوست دارد بعضی از قوانین معمول را بشکند.

کفش مد روز

کار گروهی دوست ندارند

کاملا مشخص است افرادی که از کفش مد روز استفاده می کنند، درآمد نسبتا بالایی دارند، به ظاهر خود بسیار اهمیت می دهند و تا حدودی مغرور هستند. به طور کلی افراد این گروه در جمع کمتر پذیرفته می شوند و خودشان هم خیلی دوست ندارند در فعالیت های گروهی شرکت کنند ولی نباید از حق گذشت که احساس وظیفه شناسی بالایی دارند.

آرام و ساده

افرادی که از کفش های معمولی و نه چندان شیک استفاده می کنند، ویژگی شخصیتی متمایز یا دیدگاه سیاسی خاصی ندارند، معمولا از گروه سیاسی خاصی طرفداری نمی کنند و اصولا ویژگی شخصیتی متمایز و خاصی ندارند. آنها مانند پوشش خود، شخصیتی آرام و ساده دارند و سعی می کنند همه جا از خود شخصیت قابل قبولی ارائه دهند، بعید است افراد این گروه را با صندل های پاشنه دار ببینید.

کفش شاد و رنگی

آدم های فعال

افرادی که از کفش های رنگارنگ استفاده می کنند یعنی کفش هایی با رنگ های روشن و متفاوت که معمولا به عنوان اسنیکر شناخته می شوند، می پوشند معمولا ثبات احساسی بیشتری دارند و کمتر از دیگران خودشان را گرفتار استرس و اضطراب می کنند. این رنگارنگ پوش ها برون گرا و بسیار فعالند و تمایل دارند با مدل و رنگ کفش هایشان پیامی را به دیگران منتقل کنند، البته لزوما این پیام حقیقت ندارد. محققان تاکید می کنند که کفش شاد و رنگارنگ الزاما باعث شادی افراد نمی شود.

کفش با ظاهر ناراحت

از همه خونسردترند

کفش هایی که خیلی ناراحت به نظر می رسند مثل کفش هایی با پاشنه خیلی بلند و... معمولا توسط شخصیت های خیلی آرام و خونسرد پوشیده می شوند.

کفش قدیمی

وظیفه شناس اما سرد

افرادی که معمولا کفش های کهنه و قدیمی می پوشند، بسیار برون گرا هستند و از ثبات شخصیتی بالایی برخوردارند. این افراد تا زمانی که کفش شان نیاز به تعمیر پیدا نکند آن را از پا بیرون نمی آورند. به وظیفه شناسی این افراد می توانید اطمینان کنید اما کمی سردمزاج هستند. البته ویژگی های شخصیتی این گروه کمی متغیرتر از دیگر گروه هاست.

افرادی که روحیه ای نسبتا خشن دارند و خشونت ورزی را چیزی منفی نمی دانند: آنهایی که چکمه های کوتاه می پوشند.

آدم های سازگار که خود را با هر موقعیتی تطبیق می دهند: کفشی می پوشند که بتوان در جاهای مختلف از آن استفاده کرد. درواقع کفش های چندمنظوره می پوشند.

افراد آزاداندیش که چندان خود را درگیر مقررات و چارچوب ها نمی کنند: کفش ارزان قیمت می پوشند و خیلی از آن مراقبت و نگهداری نمی کنند.

کسانی که نگران قضاوت دیگران و روابط انسانی خود هستند: کفش نو می پوشند و مدام مراقب آن هستند.

نحوه صحیح برخورد با مزاحم ها ! 

هنگام صحبت کردن درباره این موضوع کاملا جدی و قاطع باشید، لبخند نزنید و از او عذرخواهی نکنید. توضیح دهید که این رفتارش شما را آزار می دهد و بر روحیه شما تاثیر منفی می گذارد.

۱ – چشم پوشی نکنید

دانش آموز، دانشجو، کارمند یا در هر موقعیتی که هستید، هر گاه احساس کردید که در معرض مزاحمتی قرار گرفته اید در برابر آن سکوت نکنید. بسیاری از افراد با این تصور که این مزاحمت خود به خود قطع می شود، در برابر آن سکوت اختیار می کنند ولی مزاحم در بیشتر موارد سکوت شما را به عنوان ضعف یا تمایل شما تعبیر می کند و شما را طعمه راحتی فرض می کند. فکر نکنید که این ماجرا تقصیر شماست و باید تحملش کنید. قاطعانه جواب منفی بدهید. در بسیاری از فرهنگ ها مثل فرهنگ ما که تحمل کردن یک ارزش محسوب می شود، چنین سکوت هایی فراوان رخ می دهد.

۲ - احساسات خود را بپذیرید

طبیعی است که احساس ناامنی و پریشانی کنید. شاید فکر کنید اولین فردی هستید که این اتفاق برایش رخ داده و از این موضوع نگران شوید ( در صورتی که شاید رئیس شما با کارمندان دیگر نیز همین رفتار را داشته است ). شاید تصور کنید که رفتار و کردار خود شما باعث پیش آمدن این مشکل شده و خودتان را سرزنش کنید ( البته پوشش و رفتار فرد هم بی تاثیر نیست اما در هر حال، مزاحم مقصر اصلی است ) و از رفتن به محل کار و تنها ماندن در آنجا بترسید.

۳ - با صراحت و قاطعیت از مزاحم بخواهید تا رفتارش را تغییر دهد

هنگام صحبت کردن درباره این موضوع کاملا جدی و قاطع باشید، لبخند نزنید و از او عذرخواهی نکنید. توضیح دهید که این رفتارش شما را آزار می دهد و بر روحیه شما تاثیر منفی می گذارد. برای مثال می توانید بگویید: آ« وقتی شما این کار را انجام می دهید یا اینطور صحبت می کنید، ناراحت می شوم و نمی توانم بر کارم تمرکز کنم. آ»

۴ – اگر تذکر کلامی شما مؤثر واقع نشد، برای او یک نامه بنویسید

در نامه درباره رفتار و گفتار ناخوشایندش توضیح دهید. بنویسید که به چه دلیل رفتار و گفتارش برای شما ناخوشایند است و بگویید که اعمالش را مزاحمت تلقی می کنید. از او قاطعانه بخواهید که از این رفتارش دست بردارد.

۵ – مستند سازی کنید

یادداشت کاملی از این وقایع برای خود تهیه کنید. این یادداشت باید شامل این موارد باشد: نام کامل مزاحم، عملی که انجام داده، زمان و مکان انجام این عمل ( با ذکر ساعت و تاریخ ) و ذکر نام شاهد ( در صورتی که کسی شاهد ماجرا بوده است ). این کار باعث می شود که جزئیات واقعه را به خاطر بیاورید و دلیل و مدرکی محکم برای اثبات ادعاهای تان داشته باشید.

۶ – اگر رفتار مزاحم صورتی علنی پیدا کرده است از آن چشم پوشی نکنید

چشم پوشی از این رفتارها در مراحل اولیه ممکن است موجب توقف آن شود؛ اما اگر آشکارا مزاحم شما می شود، چشم پوشی از آن شیوه مناسبی برای مقابله نیست. بسیاری از افراد با این تصور که ماجرا خود به خود پایان خواهد یافت در برابر آن سکوت می کنند.

 اما مزاحم در بیشتر مواقع این سکوت را ضعف یا موافقت قربانی تعبیر می کند و باعث می شود که همچنان به پیشروی خود ادامه دهد.

۷ - کمک بگیرید

موضوع را با یک فرد مورد اطمینان مانند والدین، استاد یا یک دوست در میان بگذارید و از حمایت عاطفی آنها بهره گیرید.

۸ – بی تفاوت نباشید

نسبت به علایم اولیه ظهور مزاحمت جنسی حساس باشید و با این تصور که خود به خود از بین خواهد رفت، آنها را نادیده نگیرید.

۹ – شکایت کنید

در صورت متوقف نشدن رفتار مزاحم، می توانید رسما از او شکایت کنید. فراموش نکنید که شکایت شما باید با شواهد و مدارک و مستند و محکم همراه باشد.

۱۰ – کارتان را عوض کنید

در صورتی که رئیس یا همکارتان رویه خود را تغییر نداد، بهتر است محل کار خود را عوض کنید، زیرا فشار روانی و جسمانی ناشی از این پدیده زندگی خانوادگی شما را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد.

۱۱ – به مشاور مراجعه کنید

در صورت لزوم به یک روانشناس و مشاور مراجعه و از او کمک بگیرید.